تأثیر بیتوته بر شاخص‌های عملکرد پزشکان خانواده روستایی مراکز بهداشتی -درمانی دانشگاه‌های علوم پزشکی جیرفت و کرمان

مقدمه: دسترسی به پزشکان خانواده در سلامت افراد و شاخص­های بهداشتی نقش مهمی دارد. هدف این مطالعه تعیین تأثیر بیتوته پزشکان خانواده بر شاخص­های عملکرد پزشکان خانواده روستایی مراکز بهداشتی- درمانی دانشگاه­های علوم پزشکی جیرفت و کرمان بود. روش‌ها: این مطالعه مقطعی در سال 1392 انجام شد. 26 پزشک دارای بیتوته و26 پزشک بدون بیتوته با روش نمونه گیری سیستماتیک از مراکز بهداشتی- درمانی شهرستان­های جیرفت و کرمان انتخاب شدند. اطلاعات دموگرافیک پزشکان، اطلاعات مورد نیاز مراکز بهداشتی و شاخص­ها جمع­آوری و تکمیل شد. شاخص­های متوسط بار مراجعه به پزشک، دهگردشی انجام شده و تشکیل پرونده محاسبه گردید. اطلاعات گرد آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون­های آماری ANOVA، تی تست، پیرسون و کای دو تجزیه و تحلیل شدند. نتا‌یج: بین دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک تفاوت معناداری مشاهده نشد. مقایسه بین دو گروه از طریق آزمون تی مستقل نشان داد که میانگین نمرات شاخص­های درصد تشکیل پرونده (05/0P=)  و درصد دهگردشی (001/0P=) تفاوت آماری معناداری داشت که میانگین این شاخص­ها در گروه با بیتوته نسبت به گروه بدون بیتوته بیشتر بود. متوسط بار مراجعه اختلاف آماری معناداری را در دو گروه نشان نداد (35/0P=). بحث و نتیجه‌گیری: بعضی استراتژی­ها از قبیل افزایش تعداد مراکز بهداشتی- درمانی دارای بیتوته، تأمین وسیله نقلیه، فضاهای فیزیکی مطلوب و تجهیزات مورد نیاز برای بهبود شاخص­ها لازم هستند. واژگان کلیدی: بیتوته، پزشکان خانواده، شاخص­های عملکردی، مرکز بهداشتی- درمانی